Wszystko o przynęcie Buster Jerk

W nowym artykule z serii #ThisIsHowWeDoIt, Baptiste, członek zespołu Rodhouse, oferuje wspaniały przegląd swojego podejścia, metody i sprzętu do poprawy wyników w połowach buster jerk. W nawiązaniu do artykułu Jérôme'a o łowieniu szczupaków na duże przynęty, tym razem przedstawiam Wam łowienie jerkowe, a konkretnie metodę buster jerk. Po raz kolejny powiedzenie „duże przynęty, duże ryby!” okazało się prawdą! Najpierw porozmawiajmy trochę o celu: szczupaku. Ryba ta występuje niemal wszędzie we Francji, w rzekach i jeziorach. Znana jest z ogromnej żarłoczności, o czym świadczy to zdjęcie: To mały szczupak, długości około sześćdziesięciu centymetrów, złowiony w zeszłym sezonie przez mojego partnera wędkarskiego Juliena. Podczas gdy walczył i holował rybę, zauważyliśmy ogon ryby wystający z jej pyska. Mimo to, ryba nadal atakowała naszą przynętę, 15-centymetrowego shada. Z ciekawości pociągnęliśmy za ogon ryby. To był jeden z jej towarzyszy, szczupak, około 40 centymetrów długości, którego złapała i zaczęła trawić. Pozwólcie sobie wyobrazić, co może połknąć metrowy szczupak... Kolejna cecha charakterystyczna: szczupak to bardzo agresywna ryba, zdolna do ataku na ofiarę z czystej irytacji lub w obronie swojego terytorium. Po zaobserwowaniu tych wszystkich zjawisk podczas mojego pierwszego sezonu wędkarskiego, zdałem sobie sprawę, że muszę przemyśleć swoje podejście do tropienia tej ryby. Do tej pory używałem głównie klasycznych przynęt. Łowiąc w regionie Pays de la Loire, najczęściej używałem modeli przynęt działających na niewielkich głębokościach. Rzeczywiście, chociaż sieć hydrometryczna w tym regionie jest bardzo rozległa, spotykane głębokości w 90% przypadków mieszczą się w przedziale od 0,50 do 3 metrów. Naturalnie sięgnąłem więc po jerki, przynęty, które działają na dokładnie takich głębokościach. Więc kupiłem swojego pierwszego jerkbaita podczas zamknięcia sklepu po moim pierwszym sezonie wędkarskim – „Bustera”. Buster to szwedzka przynęta, która ma już ponad 10 lat. Została stworzona przez szwedzkiego producenta Mr. Torbjörna, wyprodukowana przez CWC, a obecnie dystrybuowana przez Smitha. Dostępnych jest kilka wariantów, od Tiny-Bustera (68 mm, 10,3 grama) po Bustera Original (150 mm, 75 gramów). Rodzina jest duża, ponieważ wśród nich znajdują się Buster Jerk V, Baby Buster i Buster Jerk 2. Dostępna jest również jeszcze większa wersja, Big Bandit (190 mm, 98 gramów). Buster to przynęta dostępna w szerokiej gamie kolorów, do tej pory co najmniej 110. W tym artykule skupimy się wyłącznie na Buster Jerk Original, moim ulubionym i zdecydowanie najlepszym, moim zdaniem. Buster jest bardzo oryginalny dzięki płaskiemu profilowi, który zapewnia mu dużą powierzchnię styku z wodą, co czyni go ulubioną zdobyczą dla Mister Esox. Głowica ma dwa duże, wypukłe oczy z holograficznymi inkluzjami. Buster Jerk jest wyposażony w wewnętrzne metalowe kulki, które służą zarówno do dynamicznego napędu przynęty (przenoszenia masy), jak i do generowania dźwięku. Dźwięk, jaki wydaje, jest imponujący; przy każdym szarpnięciu wewnętrzne kulki stukają, wydając głośny dźwięk. Najbardziej klasycznym sposobem na animację Bustera jest słynny „szarpnięcie”, seria uderzeń szczytówką nisko, mniej więcej szeroko osadzonego wędziska, co nadaje mu ruch pływacki z lewej do prawej. Z każdym szarpnięciem Buster wykonuje serię chaotycznych ruchów, przez co jego boki mienią się blaskiem. To właśnie wyróżnia go spośród innych przynęt. Szczupaki mają trudności z oparciem się takiej niestabilności, nawet najbardziej doświadczone ryby. Buster unosi się na wodzie na głębokości od 0,50 do 2 metrów, jednak regularnie łowię nim na większych głębokościach. Buster to przynęta, która wypiera dużo wody i wprawia ryby w ruch. Nierzadko zdarza się, że szczupak przemieszcza się o kilka metrów, aby go złapać. Przynęta, która działa na dwa fronty; nietypowy dźwięk, który potrafi zirytować i zmusić każdego szczupaka do ruchu, oraz wygląd bardzo zbliżony do tego, jaki wydaje ofiara w trudnej sytuacji, co niweczy czujność większych szczupaków. Osobiście lubię animować to w następujący sposób: seria 5 lub 6 krótkich, następujących po sobie szarpnięć, następnie przerwa i wznowienie animacji. Zazwyczaj podczas przerwy następuje atak, przynęta opada, kołysząc się wokół własnej osi, a następnie wykonuje naturalny, trzepoczący ruch, który ostatecznie przekonuje drapieżnika. Brania należy karać mocnym uderzeniem, aby przebić ostrza dużych haczyków. Jeśli chodzi o sprzęt, do prawidłowego łowienia i animowania Bustera potrzebny będzie zestaw castingowy specjalnie do tej techniki. Do tej techniki polecam mocną wędkę, około 30-80, niezbędną do prawidłowego rzucania tymi przynętami. Musi być krótka, zarówno z łodzi lub pontonu, jak i z brzegu, aby zapewnić komfort podczas rzutów. Krótki dolnik jest również preferowany, aby nie przeszkadzał. Jeśli wędka jest za długa, szczytówka może mieć kontakt z wodą, a wędka będzie bardziej zmęczona. Nie jest to bez znaczenia podczas całodniowego jerkowania. Dlatego polecam wędkę o długości od 1,80 m do 1,90 m. Jeśli chodzi o akcję, potrzebny będzie twardy blank; mam na myśli wędkę, która nie będzie amortyzować pracy, ale przekaże każde szarpnięcie na żyłkę: blank z dużą szczytówką. Z drugiej strony, stosunkowo okrągła akcja jest preferowana, aby uniknąć wyczepienia i odpowiednio zamortyzować uderzenia głową naszych szczupakowych przyjaciół po zacięciu. Krótko mówiąc: sztywny blank dla animacji, a nie nadmiernie zwężany, aby rozłożyć siłę na całej długości. Używam blanku Batson od sezonu, RX7 IMB 785, który został teraz zastąpiony przez Révélation 68 H. Używam go z pełną satysfakcją w tym zastosowaniu; To naprawdę idealny i wszechstronny blank; wystarczy go tylko przyciąć do pożądanej długości. Mój zestaw: https://www.rodhouse.com/forum/viewtopic.php?f=9&t=3968 Blank: https://www.rodhouse.com/fr/6-a-6-9-/2728-revc-68h-3290000006516.html Jeśli chodzi o kołowrotek i żyłkę, potrzebujesz czegoś solidnego. Polecam kołowrotek z wysokim przełożeniem, aby móc szybko zwijać żyłkę po każdym szarpnięciu, bez konieczności zbyt częstego kręcenia korbką. W rzeczywistości kołowrotek jest używany bardzo rzadko; to blank wykonuje całą pracę. Kołowrotek zwija tylko nadmiar żyłki po szarpnięciu. Dlatego wybierz solidny, ale lekki model, który sprawi, że Twój zestaw będzie jeszcze przyjemniejszy. Aktualnie z satysfakcją testuję kołowrotek Lew's BB1 Pro Series. Do plecionki użyj dobrego, prażonego sznurka. W tym przypadku nie ma sensu starać się być subtelnym; rzucamy 75-gramową przynętą, która rzuca bardzo dobrze; nie kręci się. W tym przypadku używam Varivas Casting PE Avani Max Power w kolorze PE 4 o oporze 64 funtów. Gruba plecionka jest ważna z kilku powodów: ponieważ stale ciągniemy przynętę, która nadal stawia duży opór w wodzie, zwoje mogą się zaplątać w szpulę, tworząc drobne zaczepy podczas poprzedniego rzutu. W przypadku peruki, przy mocnym rzucie, przynęta nie będzie się ślizgać. Wreszcie, jest to technika, która doprowadziłaby do przedwczesnego zużycia cienkiej plecionki. Jeśli chodzi o fluorocarbon, również używam Varivas. Najpierw 2-metrowy dyskretny tippet o grubości 0,40 setnych, a następnie 30-centymetrowy przypon o grubości 0,80 setnych na zęby szczupaka. Ostatnia uwaga dotycząca sprzętu: nie używaj haczyka. Przynęta jest ciężka, a wielokrotne rzuty i szarpnięcia gwarantują, że zgubisz przynętę w ciągu dnia lub stracisz szczupaka swojego życia. Dlatego, jeśli regularnie zmieniasz przynętę, wybierz węzeł z bezpośrednim połączeniem lub kółko łącznikowe. Moim zdaniem wielu próbowało naśladować Bustera, ale nikt nigdy nie dorównał mu w pełni. Istnieje jednak kilka bardzo dobrych alternatyw, takich jak Salmo Slider, który jest modelem bez kulek, lub Deviator firmy Savagear, który tonie nieco szybciej i pozwala łowić głębiej. Podczas mojego drugiego sezonu wędkarskiego, mój przyjaciel Julien i ja od razu osiągnęliśmy bardzo dobre wyniki w miejscach, w których wcześniej łowiliśmy z niewielkim powodzeniem. Niecałe sześć miesięcy później obaj złowiliśmy pierwszy metr, używając tej techniki i Bustera. Szybko stała się naszą ulubioną przynętą; łatwo ją ożywić i pływa bez przerwy. Wystarczy jedno muśnięcie końcówką, aby wytrącić ją z osi, a nawet liniowe uderzenie powoduje powstawanie dużych fal sinusoidalnych. 101 cm 107 cm Zawsze mam więc w pudełku pięć modeli, co pozwala mi poradzić sobie w każdej sytuacji. Od góry do dołu: - Numer 1, bardzo jaskrawy kolor, którego używam, gdy woda jest wzburzona i chcę zaatakować ryby. - Numer 2, naturalny, lekko ayu kolor, którego używam w czystych wodach, w miejscach, gdzie występują okonie lub karpie. - Numer 3, wspaniały srebrny kolor, którego używam, gdy jest trochę słońca; emituje niesamowite błyski, które nie pozostawiają ryb obojętnymi. - Numer 4, kolor, który bardzo lubię, gdy woda jest lekko zabarwiona, jak w rzekach zimą, gdzie występują okonie. Wiele ryb zawdzięczam temu Busterowi. - Wreszcie Numer 5, bez wątpienia mój ulubiony. Nie pytajcie dlaczego; złapał mnóstwo ryb, głównie w czystych, płytkich wodach. Dziś nie ma już oczu, ale jego ostre haki wciąż są, gotowe do zacięcia pięknego szczupaka. To dość wymagająca technika podczas pierwszych sesji, ze względu na powtarzalność ruchów, która szybko może stać się męcząca. Z odrobiną praktyki i opanowaniem techniki, staje się ona przyjemna i z pewnością pozwoli Ci złowić rybę, zarówno na skraju ławicy wodorostów, jak i na otwartej wodzie. Buster Jerk to prawdziwy ratunek; pobudza szczupaki i zaostrza ich apetyt. Jest stale na mojej wędce, kiedy łowię szczupaki, o każdej porze roku. To również wszechstronna przynęta; nierzadko można złowić małe, ledwo osadzone ryby, podekscytowane jej pracą i dźwiękiem. Duże okonie również bardzo lubią Bustera. Jeśli dopiero zaczynasz przygodę z Busterem lub ogólnie z jerkowaniem, zachęcam Cię do szybkiego złożenia wędki i powrotu na swoje ulubione łowiska. Mam nadzieję, że tak jak ja, dokonasz kilku wspaniałych odkryć. Uwaga: wszystkie ryby pokazane w tym artykule zostały złowione metodą Buster Jerk!